Woonhuis Schalkhaar
2011
Woonhuis Schalkhaar
glas, particulier, schalkhaar, stucwerk, woonhuis
/
Woonhuis
Schalkhaar
Ofschoon het destijds door Wim Maas ontworpen woonhuis in Diepenveen uitstekend beviel, dreef heimwee naar hun oorspronkelijke woonplaats de familie toch weer terug naar Schalkhaar. Daar kochten zij op een ruime en glooiende kavel een woonhuis dat in modernistische stijl was opgetrokken. Dit woonhuis bestond uit twee geschakelde volumes: een eenlaags deel met woonvertrekken en een tweelaags deel met op de begane grond de garage en berging en op de verdieping de slaapvertrekken. Om tegemoet te komen aan de specifieke woonwensen was een grondige verbouwing nodig en was een toegevoegde dubbele carport gewenst. Omdat de verbouwkosten dusdanig opliepen en bovendien de stedenbouwkundige beperkingen de gewenste toevoeging niet toestond, werd besloten tot vervangende nieuwbouw.
Uitgangspunten in het ontwerp waren enerzijds het glooiende terrein met uiteenlopende hellingen – waardoor een ontwerp met split-levels aannemelijk was – en anderzijds een centraal woondeel waar alle vertrekken op uitkomen. Dit ontwerpelement was in het eerdere woonhuis bijzonder goed bevallen. In deze vier meter hoge centrale ruimte, waar zich de eetkamer en de keuken bevinden, speelt het dagelijkse leven zich hoofdzakelijk af. Rond dit ‘eiland’ zijn de overige vertrekken als afzonderlijke volumes met afwijkende vloer en/of plafondhoogtes ontwikkeld. Tevens zijn de twee terrassen vanuit deze ruimte toegankelijk. Vanaf het laagste niveau, dat gedeeltelijk in het maaiveld is ingegraven, en waar zich de entree en berging met bijkeuken bevinden, wordt met enkele traptreden het eiland bereikt. Hier ligt het hoofdniveau van de woning. Aangrenzend ligt gelijkvloers de zitkamer met een relatief laag plafond. Het hoogteverschil is in de gevel met glas dichtgezet, waardoor veel daglicht in het centrale woningdeel wordt toegelaten maar waardoor er ook zicht is op de majestueuze boompartij op de grens van de kavel. Boven het verdiepte entreevolume is de slaapverdieping gesitueerd. Dit relatief grote volume zorgt boven de entree voor een forse uitkraging waardoor ruimte ontstaat voor het parkeren van twee auto’s. Een separate garage is daardoor niet nodig.
Vanaf de Koningin Wilhelminalaan ligt het woonhuis achter op de groene en glooiende kavel. Deze setting biedt een goed zicht op de architectuur van het huis. Een lage tuinmuur begeleidt de toegang naar het dieper gelegen entreegebied. De tuinmuur en het ondergeschoven volume zijn in antracietkleur geschilderde baksteen uitgevoerd. Dit vormt een sterk contrast met de hoger gelegen en volledig wit gestucte volumes. De wijze waarop deze witte gevelvlakken zijn gecomponeerd rond de verschillende gevelopeningen, waarbij verspringende, doorlopende en onderbroken delen elkaar afwisselen, geven de woning zijn karakteristiek sculpturaliteit. Dit wordt nog versterkt door het ogenschijnlijk loskomen van het maaiveld door de terug liggende plint en door het prominente overstek. Waar de witte volumes de zwarte sokkel van de onderbouw ontmoeten, verspringen de verschillende gevelvlakken. Met tussenkomst van zorgvuldig gedetailleerde kozijnen komt de ontmoeting van de verschillende materialen tot stand. Daarbij zijn de kozijnstijlen enerzijds in het stucwerk opgenomen en zijn ze anderzijds op het zwarte gevelmetselwerk geplaatst.